Chef’s Table

Ooit waren ze onze allereerste abonnees. Dat was toen onze redactie nog in Schoten zat en zij onze buren waren. Op 19-jarige leeftijd, vers van school, werd er met ouderlijk geleend geld een restaurantje gekocht. Ze waren er uiteraard veel te jong en onervaren voor en na de nodige tegenslag werd het restaurant na twee jaar gesloten. Maar nu, vele jaren en avonturen later, staat Chef’s Table als een huis. Nadat Dimitri en Tanja onlangs verhuisden naar een grotere locatie, voelden ze zich helemaal klaar voor het lidmaatschap van Les Amis Saisonnier, een lang gekoesterde wens.

Dimitri’s eerste werkgever was De Schandpaal in Beveren, gespecialiseerd in bizonvlees en koude buffetten. Hij kwam Tanja tegen en samen besloten ze om een eigen restaurantje te beginnen. De pech achtervolgde hen. Nadat de boel tweemaal onder water had gestaan, gevolgd door een schouwbrand, was alle financiële rek er wel uit. Ze stopten de zaak zonder failliet te gaan, zodat nog veel rekeningen van leveranciers te vereffenen waren. Dimitri en Tanja kwamen terecht bij restaurant Preud’homme in Antwerpen, waar ze zoveel konden werken als ze wilden. Na drie jaar waren alle schulden tot de laatste cent vereffend en waren de twee intussen ook getrouwd.

Dimitri: “De patron van Preud’homme gaf ons als huwelijkskado een vaste aanstelling, we besloten om er nooit meer weg te gaan. Uiteindelijk bleven we er elf jaar, waarvan ik negen jaar chef was.”

Het werd toen tijd voor iets anders, het stel kwam terecht bij Sir Kwinten in Brussel. Een jaar later streken ze in Burcht neer, iets ten zuiden van Antwerpen, pal aan de Schelde.

Terug naar huis

Het voelde in juni 2006 voor beiden als thuiskomen. Het pandje in Burcht werd eigenhandig van casco tot restaurant opgebouwd en ze begonnen na de opening met een eenvoudige kaart.

Dimitri: “We hadden de kaart een beetje overgenomen van Sir Kwinten. We maakten lekkere pasta’s en salades en met de reputatie die we al een beetje hadden, zat het restaurant vanaf dag één meteen vol. Eigenlijk wilden we alles met zijn tweetjes doen, maar moesten al snel besluiten om toch wat personeel aan te nemen. De zaak groeide geleidelijk, met als hoogtepunt de Bib Gourmand in 2011.”

Met de verhuizing en verbouwing is een grote droom werkelijkheid geworden, ze hebben het gevoel dat ze voortaan met de groten kunnen meespelen. Het moet gezegd, de nieuwe zaak ziet er echt fantastisch uit, zonder overdaad. De drempel is bewust laag gehouden.

Tanja: “We hebben veel gasten die met ons zijn meegegroeid en die willen we graag ook hier weer ontvangen. Kleine mannekes van vroeger die nu met hun lief bij ons komen eten, dat maken we veel mee. Het werk is door de verhuizing wel veranderd. Voorheen kon ik doordeweeks nog wel eens een servies alleen draaien, maar dat lukt nu echt niet meer. De werkstress is minder geworden, maar met de verhuizing hebben we natuurlijk wel financieel onze nek uitgestoken. Dat levert nog wel eens een slapeloze nacht op.”

Bij binnenkomst vallen de verhoudingen tussen de zorgvuldig gekozen kleuren en het gebruik van natuurlijke materialen op. De open blik in de keuken wordt gevormd door raampjes die de bedrijfsnaam vormen en de live televisie-beelden zijn gelukkig ook gebleven. Zorgvuldig zijn kleine details aangebracht zoals de fotografie op de menukaarten, de teksten op de muur en de tenaamstellingen van de krukjes voor de damestassen aan tafel. Alles heeft een doel, alles vormt een gastenprikkel. Maar vooral datgene wat uit de keuken komt, kan bekoren. Twee jaar geleden waren we al eens bij Dimitri en Tanja en proeven nu een duidelijke evolutie.

Dimitri: “Dat komt vooral ook door onze groententuin. We oogsten de groenten en kruiden uit onze eigen tuin, dagelijks kersvers. Daardoor is er automatisch meer smaak in mijn keuken gekomen en kan ik bereidingen vaak simpel en eenvoudig houden zonder de oorsprong te verliezen.”

De natuurlijke stijl van het restaurant met de groententuin als basis voor het bord vormen nu één geheel. Beide zijn nog niet volledig uitgebouwd, de nieuwe zaak is tijdens ons bezoek nog maar zes weken open. Pal aan de overkant van de straat, in de vroegere huisvesting van Chef’s Table, wordt een delicatessenwinkel gerealiseerd.

Tanja: “Hier kunnen we de overdaad van de groententuin en de keuken verkopen, waardoor de waste in ons bedrijf tot een minimum beperkt wordt. We gaan er uiteraard ook samenwerken met wat partners om een compleet assortiment te kunnen bieden.”

Dimitri vult haar aan: “De gasten kunnen er straks ook lekker van alles proeven en proeven doet kopen, denken wij. En nu maar hopen dat het lukt.”

De drang om te plezieren is ook hier de grote drive.